Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Συνέντευξη Θουκυδίδη σε δημοσιογράφο της εποχής... (3)

-Καλησπέρα κύριε Θουκιδίδη. Σας ευχαριστούμε πολύ που δεχτήκατε να απαντήσετε σε κάποιες ερωτήσεις μας!

- Καλησπέρα παιδιά. Μα τι λέτε τώρα, χαρά μου!
- Ας αρχίσουμε λοιπόν. Κύριε Θουκυδίδη Θα θέλαμε να μάθουμε από που κατάγεστε και πότε γεννηθήκατε, για αρχή. 
- Κατάγομαι από τον Άλιμο Αττικής και είμαι γεννημένος το 455.
- Από τι ζούσε η οικογένεια σας, είχατε δύσκολα παιδικά χρόνια ή το εντελώς αντίθετο;
-Όχι παιδί μου. Είμαι πολύ ικανοποιημένος από τις παιδικές μου αναμνήσεις. Άλλωστε έζησα στα λαμπρότερα χρόνια της αθηναϊκής δημοκρατίας, με τον Περικλή να δεσπόζει την πολιτική του κράτους, την Αθήνα να γεμίζει έργα τέχνης και την πνευματική ζωή στην πόλη να έχει κορυφωθεί. Η οικογένειά μου ήταν πλούσια, είχα όλες τις ανέσεις. Είχαμε χρυσωρυχείο στη Θράκη. Ο πατέρας μου είχε σχέσεις με το βασιλιά της Θράκης τον Όλορο και τους στρατηγούς Μιλτιάδη και Κίμωνα.
-Από εκείνους μάθατε όσα ξέρετε; Εκείνοι σας δημιούργησαν την επιθυμία να ασχοληθείτε με όλα αυτα; 
-Οχι, όχι εκείνοι ήταν απλά φίλοι του πατέρα μου. Δικές μου επιρροές ήταν οι σοφιστές Γοργίας και Πρόδικος και οι εξελίξεις της ιατρικής επιστήμης. Ενδιαφερόμουν πολύ για αυτά.
Είμαι ευγνώμων όμως και για τους δασκάλους μου. Εμαθα πολλά από εκείνους. Ο Αναξαγόρας μου μάθαινε φιλοσοφία. Ο Περικλής ήταν στενός μου φίλος και μιλούσαμε πολύ για τα πολιτικά θέματα. Ο θάνατος του μου στοίχισε. Ο τρίτος μου δάσκαλος ήταν ο Αντιφώντας, ο οποίος μου μάθαινε ρητορική.
-Αναφέρετε ότι με τον Περικλή συζητούσατε για τα πολιτικά. Τι έχετε λοιπόν να πείτε για τη στρατηγική του στον Πελοποννησιακό πόλεμο;
-Ααα... του είχα τυφλή εμπιστοσύνη. Παρόλη την αντίφαση με την οικογένειά μου, πίστευα στη μεγάλη του αξία και στη στρατηγική του.
-Πώς νιώσατε όταν προσβληθηκατε και εσείς από την αρρώστια;
-Δεν με ένοιαζε, δεν με ένοιαζε για μένα. Σκεφτόμουν τον Περικλή, την πόλη, τι θα απογίνουμε αν πεθάνει; Πως πρέπει να δράσω; Πονούσα πολύ στην ιδέα και μόνο ότι θα πέθαινε.
- Πώς αποφασίσατε να λάβετε δράση μετα από χρόνια;
- Είδα ότι η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο. Θεώρησα χρέος μου προς τον Περικλή να αναλάβω στρατηγός. Προσπάθησα να σώσω την πόλη, αλλά απέτυχα και δυστυχώς απέτυχα τη λάθος στιγμή 
-Τι εννοείτε όταν λέτε "απέτυχα τη λάθος στιγμή";
- Εννοώ ότι ήταν ένα λάθος το ότι χάσαμε στην Αμφίπολη. Ηταν πολύ σημαντική περιοχή για τον αγώνα. Είχα πάει με ελάχιστο στόλο εκει, απλά για να ελέγξω την περιοχή. Δεν περίμενα τον αντιπερισπασμό του Σπαρτιάτη στρατηγού Βρασίδα.
-Πώς αντέδρασαν οι πολιτικοί σας αντίπαλοι; Πώς κρίνετε την αντίδραση τους; 
- Χαχα, με εξόρισαν, γι' αυτό βρίσκομαι εδώ. Νιώθω τυχερός εν μέρει, διότι χάρη σε αυτό μπορώ να αφιερώσω όλο και περισσότερο χρόνο στην ιστορική μου έρευνα.
- Αλήθεια, με τι ασχολείται  η ιστορικη σας έρευνα; 
- Συγκεντρώνω πληροφορίες και από τα δύο στρατόπεδα. Είμαι πιο άνετος και μπορώ να μελετήσω πράγματα καλύτερα τώρα.
- Γιατί πιστεύετε ότι έγινε ο πόλεμος;
- Αρχικα, οι αντίπαλοι βρίσκονταν στο ύψιστο σημείο της ακμής τους οικονομικά και στρατιωτικά και η εμπλοκή των ουδέτερων ελληνικών πόλεων ήταν αναπόφευκτη.
-  Τι έρευνες κάνατε σχετικά με αυτά;
- Προσπάθησα να ερευνήσω τους παράγοντες που δημιούργησαν τόσο μεγάλη πολεμική ισχύ στους αντιπάλους, εξετάζοντας ακόμη τις εξελίξεις πριν από τον Τρωικό Πόλεμο ως τα Μηδικά.
- Πως ξέρετε αν οι πηγές σας ήταν έγκυρες; 
-  Φυσικά και δεν ήξερα αν οι πηγές μου ήταν έγκυρες. Όπου έβλεπα ότι οι πληροφορίες μου δεν είχαν βάση να σταθούν, χρησιμοποιούσα λογικές μεθόδους και κατέγραφα τις ιστορικές αλλαγές με πορίσματα, ενδείξεις και αποδειξεις από τα συμπεράσματα που κατέληγα από τις έρευνες που έκανα.
- Πού πιστεύετε ότι οφειλόταν η συγκρότηση ισχυρού στρατιωτικού κράτους την περίοδο εκείνη;
- Πιστεύω ότι χωρίς μόνιμες εγκαταστάσεις πληθυσμών, πολιτική σταθερότητα, οικονομική ανάπτυξη και κυριαρχία στη θάλασσα, δεν θα μπορούσε να συγκροτηθεί στρατιωτικό κράτος. 
- Τέλος και για να κλείσουμε κάπου εδώ, θα θέλαμε να μας συμβουλέψετε: που μπορεί να στηριχτεί ο άνθρωπος για να βελτιώσει τη ζωή του;
- Στη λογική. Η λογική είναι η μόνη αξία που μπορεί να στηριχθεί ο άνθρωπος. Ούτε οι θεοί, ούτε η τύχη μπορούν να τον βοηθήσουν και να τον στηρίξουν. Οι θεοί δεν επεμβαίνουν στις εξελίξεις και η τύχη δεν είναι υπερφυσική δύναμη αλλά οι απρόβλεπτες εξελίξεις.
-Σας ευχαριστούμε και πάλι κύριε Θουκυδίδη για τις εξαιρετικές πληροφορίες που μας δώσατε για την ζωή σας, το έργο σας, αλλά και την άποψή σας στα ζητήματα του πολέμου.

Δήμητρα Ξυλούρη- Μαίρη Χαιρέτη
 (Α2 ΓΕΛ ΑΝΩΓΕΙΩΝ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου